بنظر من، اين موضوع که کريسمس چه معنی و مفهومی دارد، از اهميت خاصی برخوردار است. در کشورهای غربی، افراد غيرمسيحی و دنيوی، به ميل خودشان کريسمس را تعبير و تفسير میکنند. همهاش صحبت از اين است که، "سانتا کلاس" يا "بابا نوئل" از جاهای سرد و دور و سوار بر کالسکهای که گوزنهای شمالی آن را حمل میکنند، میآيد! او از کيسۀ مخصوصی که دارد، هدايا به بچهها داده و آنها را خوشحال خواهد کرد!
اما، کريسمس معنايش بسيار عميق و در ارتباط با ميلاد عيسای مسيح است. عيسی، که نجات دهندۀ انسان گناهکار و بينوا است، از آسمان و حضور خدا، به اين جهان آمد تا ما انسانها را که هيچ کاری برای نجات و رهايی خودمان نمیتوانستيم انجام دهيم، از گناه و هلاکت و جدايی هميشگی از خدا نجات دهد. راستی اگر کسی در باتلاق افتاده باشد و خسته و نااميد، مرگ را انتظار بکشد، به چه احتياج دارد؟ يقيناً به دستی که از بالا بيايد و او را از آن باتلاق متعفن بيرون بياورد. به عبارت ديگر، او به منجی و رهاننده نياز دارد. و عيسی نيز به جهان آمد تا مطابق کلام خدا در انجيل شريف: "گناهکاران را نجات بخشد".
ما انسانها، در ذات و طبيعت خود گناهکار هستيم و در افکار و سخنان و اعمال خود نيز گناه میکنيم. به همين علت در باتلاق گناه افتادهايم و سرنوشت ما هلاکت است. اما عيد کريسمس، اين خبر خوش و شادیبخش را به همراه دارد که نجات دهندۀ آسمانی به جهان آمد و به صورت يک نوزاد متولد شد که نجات دهندۀ انسان گناهکار باشد. برای اين منظور، عيسی مسيح خداوند، بر صليب قربانی گناهان ما انسانها شد و مرد. اما او بعد از مرگ و دفن، از مردگان قيام نمود و زنده است تا هر کس نام او را بخواند و به او اعتماد کند، نجات دهنده و رهانندۀ او باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر